پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله:

النّظّر سهم من سهام ابلیس فمن ترکها خوفاً من الله اعطاه الله ایماناً یجد حلاوته فی قلبه 

نگاه به نامحرم، تیری از تیرهای شیطان است هر کس آن را از خوف خدا ترک کند خداوند حلاوت ایمان را به او می چشاند

در کافى به سند خود از سعد الاسکاف از امام باقر (ع) روایت کرده که فرمود: جوانى از انصار در کوچه‏هاى مدینه به زنى برخورد که مى‏آمد- و در آن ایام زنان مقنعه خود را پشت گوش مى‏انداختند- وقتى زن از او گذشت او را تعقیب کرد، و از پشت او را مى‏نگریست، تا داخل کوچه تنگى شد، و در آنجا استخوان و یا شیشه‏اى که در دیوار بود به صورت مرد گیر کرده آن را شکافت، همین که زن از نظرش پنهان شد متوجه گردید که خون به سینه و لباسش مى‏ریزد، با خود گفت: به خدا سوگند نزد رسول خدا (ص) مى‏روم و جریان را به او خبر مى‏دهم.

 جوان نزد آن حضرت رفت و رسول خدا (ص) چون او را دید پرسید چه شده؟ جوان جریان را گفت پس جبرئیل نازل شد و این آیه را آورد:

قُلْ لِلْمُؤْمِنِینَ یَغُضُّوا مِنْ أَبْصارِهِمْ وَ یَحْفَظُوا فُرُوجَهُمْ ذلِکَ أَزْکى‏ لَهُمْ إِنَّ اللَّهَ خَبِیرٌ بِما یَصْنَعُونَ

به مؤمنان بگو چشمهاى خود را (از نگاه به نامحرمان) فروگیرند، و عفاف خود را حفظ کنند این براى آنان پاکیزه‏تر است خداوند از آنچه انجام مى‏دهید آگاه است‏

( بخش تـــــــــذکـــــــر رو هم مطالعه بفرمائید )

حجة الاسلام سیّد محمد باقر شفتی (رحمة الله علیه) به نماز شب بسیار معتقد بود، و بیش از سایر مستحبات به آن اهمیّت می داد، در اصفهان درست در اوّل فجر نماز صبح را به جماعت اقامه می نمود، با اینکه اگر نماز جماعت را به تأخیر می انداخت افراد بیشتری حاضر می شدند ولی ایشان دستور می داد دو نفر عادل بالای مناره ی مسجد بروند و پس از مشاهده طلوع فجر، بلافاصله اذان صبح بگویند. به ایشان گفتند: چرا مقداری صبر نمی کنی تا جمعیّت زیادی برای درک فیض نماز جماعت حاضر شوند؟ در جواب فرمودند: در میان مستحبات افضل از نماز شب سراغ ندارم! لذا ایشان برای اینکه مردم نماز شب را به جا آورند این چنین چاره اندیشی نموده بود که به دو نفر عادل دستور داده بود تا به طور دقیق وقت فجر تعیین شود و کسانی که در نماز جماعت حاضر می شوند، پیش از فجر بیدار شوند و نماز شب بخوانند. بدین ترتیب، قطعاً کسانی که در نماز جماعت ایشان شرکت می کردند نماز شب را هم می خواندند و با این کار مردم را به نماز شب وادار می کرد.

بنده (آیت الله العظمی بهجت) خیال می کنم فضیلت بکاء بر سیدالشهداء (علیه السّلام) بالاتر از نماز شب باشد زیرا نماز شب عمل قلبی صرف نیست بلکه کالقلبی (مثل قلبی)، ولی حزن و اندوه و بکاء عمل قلبی است[۱]، به حدی که بکاء (گریستن) و دمعه (اشک چشم) از علائم قبولی نماز وتر است.[۲]

( بخش تـــــــــذکـــــــر رو هم مطالعه بفرمائید )

[۱]. در روایتی از امام جواد (علیه السّلام) آمده است الْقَصْدُ إِلَى اللَّهِ تَعَالَى بِالْقُلُوبِ أَبْلَغُ مِنْ إِتْعَابِ الْجَوَارِحِ بِالْأَعْمَال‏؛ آهنگ خدا نمودن با دل از خسته کردن اعضاء و جوارح با اعمال (غیر قلبی) رساتر است. بحارالانوار، ج‏۷۵، ص ۳۶۳٫

[۲]. در محضر بهجت، کتاب اوّل، ص ۲۱۶٫